We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

α​υ​τ​ό π​ο​υ κ​α​ί​γ​ε​τ​α​ι

by ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΣ

supported by
/
1.
2.
Στο Ηρώδειο το έργο αλλάζει κάθε μέρα κι εγώ πεθαίνω το πρωί δε με κοιτάει η μέρα τι θλίψη μεγάλη πατρίδα μου έχεις βάλει στη θλίψη σου τη μεγάλη δε σκύβω το κεφάλι Στο βράχο που έχω για ιερό με έβαλαν να πεθάνω για μέλλον μου για παρελθόν κουβέντα να μην κάνω
3.
Θέλω να βγω στη βεράντα να καπνίσω το χειμώνα, από τα χεράκια σου. Να σκέφτομαι εκείνο κ το άλλο, το σώμα μια ανάσα από το κρεβάτι σου μια τζούρα από τον ύπνο σου τη μέθη και τον ίσκιο σου μες τα σκοτάδια σου που πέφτουμε μαζί και να κοιτάζω πάνω στα σύννεφα, στα σύννεφα, στα σύννεφα που πέφτουν οι φωνές, που πέφτουν οι φωνές που πέφτουν τα χάδια που πέφτουν τα σημάδια σου που πέφτουν οι ζωές του κόσμου οι ζωές
4.
Δε μ αγαπάει κανείς δε μ αγαπάει κανείς δε μ αγαπάει κανείς θέλω να αγκαλιάσω μόνο τους σιωπηλούς τρελούς ποιητές την υψικάμινο που κρύβουν την Αργώ Βόλτα στη θάλασσα με καυτό ήλιο δικαίωμα μου δίνω Δε μ αγαπάει κανείς δε μ αγαπάει κανείς δε μ αγαπάει κανείς θέλω να αγκαλιάσω μόνο τους σιωπηλούς τρελούς ποιητές τα ημερολόγια κάτω στο φωταγωγό Βόλτα στη θάλασσα με καυτό ήλιο το σώμα μου δίνω θέλω να αγκαλιάσω...
5.
καλύτερα να χωρίσουμε μη κλαις ότι έφυγε για πάντα είναι χτες φοβάμαι χάσαμε αίμα κ τώρα είναι αργά και τα πουλιά σωπάσαν κι οι άνθρωποι μακριά σαν πεθαμένες φωνές σαν φύλλα γι αυτό αν θες χαμογέλα σαν ψέμα κι εσύ τώρα που πέσαν οι μάσκες νικήσαν οι εχθροί μπορείς να τους αγκαλιάσεις μπορείς να τους φιλάς έχεις υπέροχο στόμα μπορείς να αγαπάς τις πεθαμένες φωνές τα φύλλα
6.
αλλιώς 06:08
τρέχουν τα σύννεφα μακριά λευκό ζεστό σεντόνι και με τυλίγει η ομορφιά κι η αγωνία τελειώνει φεύγουν οι σκέψεις μου μακριά κι ότι τη βία μου παγώνει σαν ψιθυρίζει η αγκαλιά εμπρός στην αγάπη πάντα μόνοι ήθελα να μουνα αλλιώς γεμάτος στη χαρά μου κι όταν τελειώνει η ομορφιά να καίω τα όνειρα μου κι όταν γυρνάω ελεύθερος τραγούδια κι αν υφαίνω μέσα μου πάντα έχεις φωνή που κάνει να σωπαίνω όταν γυρνάω σκοτεινός η στην καρέκλα μένω μέσα μου πάλι έχεις φωνή με κάνει να σωπαίνω ήθελα να μουνα αλλιώς ότι ήθελες για σένα κι ότι ήθελα πάντα εγώ να βρίσκω στα καμένα ήθελα να μουνα αλλιώς καμιά ψυχή μου ξένη να μη φοβάμαι να καώ εκεί που ο κόσμος τρέμει
7.
Ήταν ωραία η μουσική ήταν κι η βόλτα μέσα στο δρόμο στη βροχή μέσα στα φώτα Απ το ένα στο άλλο, φτάσαμε να σε κοιτάζω έτσι ωραία να μου γελάς να ανατριχιάζω Άσε το φως να καεί κι ίσως η αγάπη είναι αυτή το καλοκαίρι που φοβάσαι και ουρλιάζει απάνω στην καμένη σου γη, στο τελευταίο φιλί του Σαββάτου Άσε το φως να καεί κι ίσως η αγάπη είναι αυτή που όλες τις νύχτες τις σιωπές σου θα ανασάνω στη μικρή μας φυλακή ότι με σώζει είναι ο χρόνος που χάνω Ήταν ωραία η μουσική ήταν η βόλτα και τώρα πάλι η σιωπή όπως και πρώτα Είπες θα είσαι ελεύθερη και θα διαλέξεις και θα κρατήσεις στη σιωπή και θα αντέξεις
8.
Ήσουν ο ήλιος και γω το σύννεφο την ώρα που ξυπνούσαμε λιωμένα μάτια σκάψαμε μέσα μας βρίσκοντας την παντοτινή μοναχικότητα του όλου μα το όλο σκάβει, σκάβει την καρδιά μας και τούτη η ζωή έχει τη θλίψη κι ο θάνατος ποιος μπορεί να ξέρει; κι αυτή η θύμηση των απωλειών είναι ευτυχία; λα λα λα λα... Έβρεχε τα μεσημέρια, έτρεμαν πουλιά, στον ουρανό. κοιτάζοντας τον ήλιο. λα λα λα λα... Στο τελευταίο παλμικό κύμα μιας αγκαλιάς, ενός χαμόγελου που κάποτε ζήσαν. Στο θάνατο που μήτε φως δεν ταξιδεύει. Με πόση φρίκη την ώρα που κλείνουνε τα μάτια. Σβήνει η φωτιά της ψυχής. Έκαιγε πυρετός, κι η λάμπα φθορίου. Η αγάπη χτυπούσε στα σπίτια των γειτόνων. Πένθιμα. Μην βρίσκοντας πώς να τη δώσουν και πού. Έβρεχε τα μεσημέρια, έτρεμαν πουλιά, στον ουρανό. κοιτάζοντας τον ήλιο. λα λα λα λα... λα λα λα λα...
9.
θέλω να σε κοιτάζω πως περπατάς με τα γυμνά σου πόδια πως περπατάς πάνω στη γη που τραγουδάμε και ουρλιάζουμε 
και πως η ανατολή μας δυναμώνει 
 μας θρέφει να ακούμε μουσική
 και πως αν νιώθουμε το μεγάλο αν νιώθουμε το μεγάλο θα γίνουμε εαυτοί ΘA ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΗΓΗ και η χαρά θα ναι το μεγάλο χαρά θα ναι το μεγάλο που νιώσαμε μαζί πως βγαίνει η ανατολή και νιώθουμε το μεγάλο και νιώθουμε το μεγάλο θέλω να είμαστε μαζί
10.
όλα μου τα δωσες εσύ το καλοκαίρι, το φιλί μέσα στην άγρια τη φωτιά τι εποχή είναι τα μάτια μου κλειστά κι η αγκαλιά μου ανοιχτή
11.
12.
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό. Κάποια χρυσή, λεπτότατη στους δρόμους ευωδιά. Και στην καρδιά αιφνίδια καλοσύνη. Στα χέρια το παλτό, στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη. Ηλεκτρισμένη από φιλήματα θα 'λεγες την ατμόσφαιρα. Η σκέψεις τα ποιήματα, βάρος περιττό. Έχω κάτι σπασμένα φτερά. Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό. Για ποιον ανέλπιστη χαρά, για ποιες αγάπες, για ποιο ταξίδι ονειρευτό.
13.

about

Στίχοι, μουσική, παραγωγή  Πέτρος Θεοτοκάτος με τη βοήθεια της μπάντας.

Το άλμπουμ ¨αυτό που καίγεται" ηχογραφήθηκε ζωντανά στις 13 Ιουλίου 2014 και 5 Μαρτίου 2015 στο Live Studio με ηχολήπτες τους Νίκο Σπυρόπουλο - Μάνο Ζεάκη, Τάκη Σπυρόπουλο - Θανάση Τσέλο, και στο στούντιο του Πέτρου.
Επιμέλεια μίξεων, Κώστας Παρίσσης  Studio Praxis.

Όλες οι πρόβες της μπάντας έγιναν στο studio Π, Γιώργος Ποντίκης στην Ηλιούπολη.

Εξώφυλλο Αγγελική Μαντζούνη, Πέτρος Θεοτοκάτος

Έπαιξαν: Γιάννης Κόκκινος  μπάσο,  Oscar Galore  τύμπανα,  Πέτρος Θεοτοκάτος φωνές, κιθάρες, πλήκτρα -  προγραμματισμός.

Τις κιθάρες φροντίζει ο Μάρκος Γαλαντής

credits

released June 2, 2015

license

all rights reserved

tags

about

petros theotokatos Greece

Petros Theotokatos is a singer-songwritter, composer and poet. He is well known in Greece for his indie-alternative music. He has released 15 albums at different music styles even electronica (a-political correct-monologues 2012).
As a contemporary composer he has made music for orchestra and various ensembles. He is touring most of the time all over Greece playing his music in many concerts.
... more

contact / help

Contact petros theotokatos

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like αυτό που καίγεται, you may also like: